30 มิถุนายน
แม่และพ่อบอกว่าฉันควรมีไดอารี่ไว้เก็บอารมณ์ความรู้สึกของฉันต่อสิ่งต่างๆ เพราะฉันอายุแค่ไม่กี่วันฉันเลยไม่มั่นใจว่าจะเริ่มยังไงดี ตอนนี้ฉันรู้สึกดีใจ เสียใจ สับสน ตื่นตัว กังวล มีความหวัง และหิวในเวลาเดียวกัน นี่มันปกติไหมนะ?
15 กรกฎาคม
สิ่งที่วิเศษที่สุดได้เกิดขึ้นแล้วในวันนี้! ฝนตก! ฉันรู้ว่าทุกคนเคยเห็นฝนมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกของฉันและฉันตื่นเต้นมากซะจนวิ่งไปบอกทุกคนในบ้านให้มาดู พ่อออกมาจากห้องทดลองด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่เห็นว่าฉันดีใจเกินเหตุ "ให้ผีแมรี่มาหลอกสิแฟรงกี้! พ่อนึกว่าชาวบ้านจะมาบุกบ้านเรา!" เดาว่าฉันคงดูไม่ตกใจก็เศร้ามาก เพราะพ่อเข้ามากอดฉันและบอกว่าขอโทษที่ตะโกนออกมา ฉันอยากออกไปเล่นเหลือเกิน แต่พ่อบอกว่ามันจะทำให้ฉันลัดวงจร แม่ออกมาช่วยพร้อมกับร่ม บู๊ทยางและเสื้อกันฝน มันสุดยอดมากที่พ่อออกมาพร้อมกับเสื้อคลุมทดลองและรองเท้าบู๊ทและโชว์กระโดดในหนองน้ำให้ฉันดู จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีกไหมนะ?
16 กรกฏาคม
ฉันรู้สึกว่าฉันต้องเรียนรู้อะไรอีกมากในตอนนี้และเปิดเทอม ถ้าฉันตื่นเต้นเกินเหตุกับอะไรที่เป็นเรื่องปกติล่ะ อย่างสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวัน อย่างฝน แล้วทุกคนหัวเราะเยาะฉัน ฉันควรจะนิ่งและทำเป็นเหมือนเคยเห็นมาก่อนหรือเปล่า? ฉันไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าฉันจะทำได้ เพราะตอนนี้ทุสิ่งทุกอย่างดูน่าตื่นเต้นไปหมดเลยสำหรับฉัน
17 กรกฏาคม
เอาล่ะ อย่างหนึ่งเลยที่ฉันเรียนรู้ในชีวิตสั้นๆของฉัน คือฉันไม่ใช่คนตื่นเช้า พ่อตั้งใจจะตะโกนว่า “มันมีชีวิต” ทุกครั้งที่ขึ้นไปกินข้าวเที่ยง โชคไม่ดี ฉันไม่คิดว่าพ่อจะหยุดในเร็วๆนี้ เพราะทุกครั้งที่พ่อหยุดขำแล้ว พ่อจะตบเข่าและพูดว่า “มุกนี้ไม่เก่าเลย” นี่เร็วไปไหมที่ฉันจะคิดว่ามื้อเช้านั้นมันเกินไป?
23 สิงหาคม
เราไปเที่ยวกันแบบครอบครัวครั้งแรก...ที่ห้าง! ฉันตื่นเต้นมากๆ และกังวลด้วย พ่อขับรถไปไกลมากและผ่าน Monster High พ่อชี้ให้ดูว่าฉันจะไปเรียนที่นั่นเมื่อเปิดเทอม นั่นทำให้ฉันยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่ และเมื่อเราไปถึงที่ห้างฉันสติแตกไปลย ฉันเกือบจะให้พ่อพากลับบ้านแล้ว แต่ฉันก็เข้าไปอยู่ดี เรากินมื้อเที่ยงที่ฟู๊ดคอร์ท แล้วแม่ก็พาฉันไปชอปปิ้งในขณะที่พ่อหาซื้อที่ขัดหัวน๊อตที่คอพ่อ ที่แรกที่แม่พาไปคือร้านโปรดของเธอ แต่ชุดในร้านดูเหมือนกับชุดแต่งงานเก่าๆ ฉันไม่อยากทำร้ายจิตใจแม่ฉันจึงไม่พูดออกไป แต่ฉันก็ไม่ชอบชุดแนวนี้อยู่ดี ฉันว่าแต่น่าจะดูออกว่าฉันไม่ได้ตื่นเต้นเท่าไหร่เพราะเราไม่ได้อยู่ในร้านนั้นนาน ในขณะที่เรากำลังออกจากร้าน เราก็เจอ คลอว์ดีน และแดรกคูลอร่า แม่แนะนำฉันให้พวกเธอ และบอกว่าเรากำลังซื้อเสื้อผ้าใส่ไปโรงเรียนอยู่ คลอว์ดีนมองร้านและพูดอะไรสักอย่าง แต่แดรกคูลอร่าก็กระทุ้งเธอด้วยร่มที่เธอถืออยู่ พูดว่า “คุณสไตน์คะ ถ้าคุณอนุญาตให้เราพาแฟรงกี้ไปร้านประจำของเรา เราจะดีใจมากเลยค่ะ” โชคดีที่แม่ตอบตกลงและพูดอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการหาพ่อให่เจอก่อนที่พ่อจะไปอยู่ที่ร้านขายอุปกรณ์ทดลอง คลอว์ดีนและแดรกคูลอร่า พาฉันไปร้านเจ๋งๆและเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับMonster High มันเหมือนกับว่าเรารู้จักกันมาทั้งชีวิต แดรกคูลอร่าใจดีมากกกกก และคลอว์ดีน วูล์ฟก็มั่นใจในตัวเองสูงและตลก ตอนที่เราชอปอยู่ ฉันสารภาพเลยว่าฉันไม่มั่นใจว่าสไตล์แบบไหนที่เหมาะกับฉัน แดรกคูลอร่าและคลอว์ดีนหัวเราะกันใหญ่ทำให้ฉันคิดว่าฉันพูดอะไรผิดไป แล้วพวกเธอก็โอบตัวฉันไว้และคลอว์ดีนก็พูดว่า “เพื่อนจ้ะ ด้วยรูปร่างของเธอ เธอไม่ควรกังวลว่าเธอเหมาะกับเสื้อผ้าแบบไหน แต่เธอควรกังวลว่าเธอจะทำให้มันดูแย่ถ้าคนอื่นใส่มันนะ” แดรกคูลอร้าชวนฉันให้ไปลองคัดตัวเชียร์ลัดเดอร์ด้วย ฉันตื่นเต้นมากซะจนบอกเธอไปว่าฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ฟังดูน่าสนุกดี เมื่อพ่อกับแม่มาเจอฉัน ฉันไม่อยากกลับเลย ฉันดีใจที่ฉันอยากอยู่ที่นี่และไม่ขอให้พ่อพากลับบ้านในตอนนั้น
24 สิงหาคม
วันนี้ไม่ค่อยเห็นพ่อเลย พ่อกำลังทำโปรเจคสำคัญอยู่ในห้องแลปและไม่ให้ฉันเข้าไปดูว่าพ่อทำอะไร ฉันถามแม่ว่าฉันกำลังจะมีน้องเหรอ แม่แทบสำลักคาปูชิโน่ที่ดื่มอยู่ ให้คาร์ลอฟท์หลอกสิจ้ะที่รัก อะไรที่ทำให้ลูกคิดแบบนั้น” ฉันได้ยินแม่เล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟังทีหลังและฟังดูเหมือนพวกเขาหัวเราะกัน ฉันสงสัยจังว่าพ่อแม่ของมอนส์เตอร์วัยรุ่นเขาทำอะไรแปลกๆหรือเปล่านะ?
26 สิงหาคม
ฉันทะเลาะกับพ่อแม่เป็นครั้งแรกและพวกเขาให้ฉันไปขังตัวเองอยู่ในห้อง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันต้องเป็นมอนส์เตอร์ตนเดียวที่เจอเรื่องแบบนี้แน่ๆ เรื่องที่เกิดขึ้นคือ คลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าโทรมาชวนฉันไปปาร์ตี้ริมชายหาดใต้แสงจันทร์ ฉันตอบตกลงทั้งๆที่ยังไม่ได้ถามพ่อและแม่ก่อน และฉันก็ตื่นเต้นมากจนวิ่งขึ้นไปบอกพวกเขาชั้นบน แต่พวกเขาไม่ให้ไป “เราขอโทษนะที่รัก แต่เรามีแผนจะทำอะไรในแบบครอบครัวน่ะ ลูกควรถามเราก่อนนะ” ฉันบอกพวกเขาว่ามอนส์เตอร์ทั้งหมดที่เรียนอยู่ในMonster Highจะมีช่วงเวลาที่ดีมากๆและฉันก็ตอบตกลงกับคลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าไปแล้ว มันไม่ยุติธรรมเลยที่ฉันไม่ได้ไป แล้วน้ำตาก็ไหลออกจากตาฉัน ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงและคิดว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตาฉัน พ่อกับแม่เข้ามากอดฉันทั้งๆที่ฉันไม่อยากได้ในตอนแรก และบอกฉันว่าตาฉันไม่ได้เป็นอะไร แต่เป็นหัวใจของฉัน ที่สลายเล็กน้อย แต่มันไม่เป็นไร หัวใจยังคนทำงานได้แม้จะแตกไปแล้ว แล้วพวกเขาก็บอกฉันว่าน้ำที่ออกมานั้นคือน้ำตา และมันผิดปกติมากที่มอนส์เตอร์ร้อไห้ได้ มันทำให้ฉันพิเศษมากขึ้นไปอีก ฉันต้องโทรหาคลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าเพื่อบอกว่าฉันไปไม่ได้ พวกเธอตอบมาว่าไม่เป็นไร และครั้งหน้าพวกเธอจะชวนฉันล่วงหน้าเพื่อที่จะได้บอกพ่อกับแม่ไว้ก่อน ฉันคิดว่าฉันยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกมาก แต่อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าฉันมีพ่อแม่และเพื่อนที่ดีที่คอยช่วยให้ฉันเรียนรู้ได้
17 กรกฏาคม
เอาล่ะ อย่างหนึ่งเลยที่ฉันเรียนรู้ในชีวิตสั้นๆของฉัน คือฉันไม่ใช่คนตื่นเช้า พ่อตั้งใจจะตะโกนว่า “มันมีชีวิต” ทุกครั้งที่ขึ้นไปกินข้าวเที่ยง โชคไม่ดี ฉันไม่คิดว่าพ่อจะหยุดในเร็วๆนี้ เพราะทุกครั้งที่พ่อหยุดขำแล้ว พ่อจะตบเข่าและพูดว่า “มุกนี้ไม่เก่าเลย” นี่เร็วไปไหมที่ฉันจะคิดว่ามื้อเช้านั้นมันเกินไป?
23 สิงหาคม
เราไปเที่ยวกันแบบครอบครัวครั้งแรก...ที่ห้าง! ฉันตื่นเต้นมากๆ และกังวลด้วย พ่อขับรถไปไกลมากและผ่าน Monster High พ่อชี้ให้ดูว่าฉันจะไปเรียนที่นั่นเมื่อเปิดเทอม นั่นทำให้ฉันยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่ และเมื่อเราไปถึงที่ห้างฉันสติแตกไปลย ฉันเกือบจะให้พ่อพากลับบ้านแล้ว แต่ฉันก็เข้าไปอยู่ดี เรากินมื้อเที่ยงที่ฟู๊ดคอร์ท แล้วแม่ก็พาฉันไปชอปปิ้งในขณะที่พ่อหาซื้อที่ขัดหัวน๊อตที่คอพ่อ ที่แรกที่แม่พาไปคือร้านโปรดของเธอ แต่ชุดในร้านดูเหมือนกับชุดแต่งงานเก่าๆ ฉันไม่อยากทำร้ายจิตใจแม่ฉันจึงไม่พูดออกไป แต่ฉันก็ไม่ชอบชุดแนวนี้อยู่ดี ฉันว่าแต่น่าจะดูออกว่าฉันไม่ได้ตื่นเต้นเท่าไหร่เพราะเราไม่ได้อยู่ในร้านนั้นนาน ในขณะที่เรากำลังออกจากร้าน เราก็เจอ คลอว์ดีน และแดรกคูลอร่า แม่แนะนำฉันให้พวกเธอ และบอกว่าเรากำลังซื้อเสื้อผ้าใส่ไปโรงเรียนอยู่ คลอว์ดีนมองร้านและพูดอะไรสักอย่าง แต่แดรกคูลอร่าก็กระทุ้งเธอด้วยร่มที่เธอถืออยู่ พูดว่า “คุณสไตน์คะ ถ้าคุณอนุญาตให้เราพาแฟรงกี้ไปร้านประจำของเรา เราจะดีใจมากเลยค่ะ” โชคดีที่แม่ตอบตกลงและพูดอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการหาพ่อให่เจอก่อนที่พ่อจะไปอยู่ที่ร้านขายอุปกรณ์ทดลอง คลอว์ดีนและแดรกคูลอร่า พาฉันไปร้านเจ๋งๆและเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับMonster High มันเหมือนกับว่าเรารู้จักกันมาทั้งชีวิต แดรกคูลอร่าใจดีมากกกกก และคลอว์ดีน วูล์ฟก็มั่นใจในตัวเองสูงและตลก ตอนที่เราชอปอยู่ ฉันสารภาพเลยว่าฉันไม่มั่นใจว่าสไตล์แบบไหนที่เหมาะกับฉัน แดรกคูลอร่าและคลอว์ดีนหัวเราะกันใหญ่ทำให้ฉันคิดว่าฉันพูดอะไรผิดไป แล้วพวกเธอก็โอบตัวฉันไว้และคลอว์ดีนก็พูดว่า “เพื่อนจ้ะ ด้วยรูปร่างของเธอ เธอไม่ควรกังวลว่าเธอเหมาะกับเสื้อผ้าแบบไหน แต่เธอควรกังวลว่าเธอจะทำให้มันดูแย่ถ้าคนอื่นใส่มันนะ” แดรกคูลอร้าชวนฉันให้ไปลองคัดตัวเชียร์ลัดเดอร์ด้วย ฉันตื่นเต้นมากซะจนบอกเธอไปว่าฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ฟังดูน่าสนุกดี เมื่อพ่อกับแม่มาเจอฉัน ฉันไม่อยากกลับเลย ฉันดีใจที่ฉันอยากอยู่ที่นี่และไม่ขอให้พ่อพากลับบ้านในตอนนั้น
24 สิงหาคม
วันนี้ไม่ค่อยเห็นพ่อเลย พ่อกำลังทำโปรเจคสำคัญอยู่ในห้องแลปและไม่ให้ฉันเข้าไปดูว่าพ่อทำอะไร ฉันถามแม่ว่าฉันกำลังจะมีน้องเหรอ แม่แทบสำลักคาปูชิโน่ที่ดื่มอยู่ ให้คาร์ลอฟท์หลอกสิจ้ะที่รัก อะไรที่ทำให้ลูกคิดแบบนั้น” ฉันได้ยินแม่เล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟังทีหลังและฟังดูเหมือนพวกเขาหัวเราะกัน ฉันสงสัยจังว่าพ่อแม่ของมอนส์เตอร์วัยรุ่นเขาทำอะไรแปลกๆหรือเปล่านะ?
26 สิงหาคม
ฉันทะเลาะกับพ่อแม่เป็นครั้งแรกและพวกเขาให้ฉันไปขังตัวเองอยู่ในห้อง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันต้องเป็นมอนส์เตอร์ตนเดียวที่เจอเรื่องแบบนี้แน่ๆ เรื่องที่เกิดขึ้นคือ คลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าโทรมาชวนฉันไปปาร์ตี้ริมชายหาดใต้แสงจันทร์ ฉันตอบตกลงทั้งๆที่ยังไม่ได้ถามพ่อและแม่ก่อน และฉันก็ตื่นเต้นมากจนวิ่งขึ้นไปบอกพวกเขาชั้นบน แต่พวกเขาไม่ให้ไป “เราขอโทษนะที่รัก แต่เรามีแผนจะทำอะไรในแบบครอบครัวน่ะ ลูกควรถามเราก่อนนะ” ฉันบอกพวกเขาว่ามอนส์เตอร์ทั้งหมดที่เรียนอยู่ในMonster Highจะมีช่วงเวลาที่ดีมากๆและฉันก็ตอบตกลงกับคลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าไปแล้ว มันไม่ยุติธรรมเลยที่ฉันไม่ได้ไป แล้วน้ำตาก็ไหลออกจากตาฉัน ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงและคิดว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับตาฉัน พ่อกับแม่เข้ามากอดฉันทั้งๆที่ฉันไม่อยากได้ในตอนแรก และบอกฉันว่าตาฉันไม่ได้เป็นอะไร แต่เป็นหัวใจของฉัน ที่สลายเล็กน้อย แต่มันไม่เป็นไร หัวใจยังคนทำงานได้แม้จะแตกไปแล้ว แล้วพวกเขาก็บอกฉันว่าน้ำที่ออกมานั้นคือน้ำตา และมันผิดปกติมากที่มอนส์เตอร์ร้อไห้ได้ มันทำให้ฉันพิเศษมากขึ้นไปอีก ฉันต้องโทรหาคลอว์ดีน วูล์ฟ และแดรกคูลอร่าเพื่อบอกว่าฉันไปไม่ได้ พวกเธอตอบมาว่าไม่เป็นไร และครั้งหน้าพวกเธอจะชวนฉันล่วงหน้าเพื่อที่จะได้บอกพ่อกับแม่ไว้ก่อน ฉันคิดว่าฉันยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกมาก แต่อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าฉันมีพ่อแม่และเพื่อนที่ดีที่คอยช่วยให้ฉันเรียนรู้ได้
28 สิงหาคม
เช้านี้พ่อได้เปิดเผยโครงการลับของพ่อ...สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ที่พ่อสร้างขึ้นเพื่อฉัน มันน่ารัก อ่อนโยน และไม่ใช่ทั้งหมา แมวหรือปลาเลย แต่ดูเหมือนจะเป็นการรวมตัวกันของพวกมันทั้งหมด พ่อบอกว่าเขานำส่วนที่ดีที่สุดจากแต่ละสัตว์เลี้ยงมารวมกัน มันเห่าเหมือนหมา กรนเหมือนแมวและว่ายน้ำได้เหมือนปลา มีหนามเหมือนมังกร และกินกล้วยเหมือนลิง ฉันจะเรียกมันว่าวัทซิท พ่อบอกว่าลอขสิทธิ์สัตว์เลี้ยงยามถึง10หน้า และสัตวแพทย์ยังไม่รู้จะเริ่มศึกษามันจากตรงไหน ฉันไม่สนใจหรอก วัทซิทนอนที่ปลายเตียงของฉันและกรนจนฉันหลับไป ฉันรักชีวิตฉันจัง
1 กันยายน
วันนี้ฉันต้องเย็บตัวฉันเข้ากัน เอ่อ ฉันต้องเรียกมันว่าเย็บใหม่ทั้งหมด ก่อนหน้านี้ฉันกำลังโยนบอลไปให้วัทซิทและฉันได้ยินเสียงอะไรขาดตอนที่ลูกบอลลอยออกไป แขนฉันก็ลอยไปด้วย!! ฉันรู้ว่ามันฟังดูเจ็บมาก แต่ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย มันดูน่าอายด้วยซ้ำ และฉันดีใจมากที่ไม่มีใครเห็นฉากนั้น วัทซิทคาบลูกบอลกลับมาและแขนฉันด้วย ฉันเข้าบ้านไปหาพ่อเพื่อให้พ่อช่วยซ่อมให้ แม่ไม่ค่อยพอใจและบอกให้พ่อฝึกเย็บให้ดีกว่านี้ พ่อทำให้ฉันดูว่าจะต่อแขนกลับมาและเย็บยังไง แล้วให้ชุดเย็บฉุกเฉินให้พกติดตัวเพื่อมีอะไรเกิดขึ้นและพ่อไม่อยู่ด้วย ฉันหวังว่าเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นต่อหน้าเพื่อนของฉัน ไม่งั้นคงอายแย่
6 กันยายน
ฉันได้รับจดหมายฉบับแรกในวันนี้ มันเป็นตารางสอนของฉันและจดหมายต้นรับจากMonster High ฉันว่าฉันตื่นเต้นมากกว่าตอนอยู่ที่ห้างอีก แต่ก็ดีที่ตอนนี้ฉันเตรียมพร้อมสำหรับการผจญภัยครั้งใหม่ของฉันที่ฉันรอให้มันมาถึงไม่ไหวแล้ว
_________________________________________________________________________________
June 30th
July 15th
The most amazing thing happened today! It rained! I know everybody has seen rain before, but this was my first time and I got so excited that I ran through the house yelling for everyone to come see it. Dad came bolting up from the lab and was rather unhappy to find out I had made such a big deal out of it. "Mary Shelley's ghost, Frankie, I thought there were villagers with torches outside!" I guess I must've looked either surprised or sad 'cause Dad gave me a big hug and said he was sorry he yelled. I wanted to go out and play in it, but Dad said he thought that might cause me to short out. Mom came to the rescue with an umbrella, rubber boots and a raincoat. It was wonderful and Dad even came out in his lab coat and boots to show me how to stomp puddles! Does life get any better than this?
July 16th
I feel like I've got so much to learn between now and when school starts. What if I get excited about something that is just a normal, everyday occurrence, like the rain, and everybody laughs at me? Should I just be quiet and pretend I've seen it all before? I'm not even sure if that's possible for me, since everything is just so completely scary cool right now!July 17th
Okay, so one thing I have learned in my short life is that I am not a morning person. My dad is though and he insists on yelling "It's alive!" every time I come upstairs for breakfast. Unfortunately, I don't think he's going to stop doing that anytime soon, because when he finally stops laughing, he slaps his knee and says, "That just never gets old." Is it too soon for me to decide that breakfast is overrated?
August 23rd
We went on our first family trip today...to The Maul! I was really excited, but also really nervous. Dad took the long way there and drove by Monster High to show me where I'd be going to school, which made me even more nervous, so that by the time we got to The Maul, I was a total casketcase. I almost asked Dad to take me home, but I went in anyway. We all had lunch at the food corpse and then Mom took me shopping while Dad went to look for some neck bolt polish. The first place Mom took me was her favorite store, but all the outfits sort of looked like old wedding dresses. I really didn't want to hurt Mom's feelings and I didn't tell her this, but I wouldn't have been caught alive in most of those clothes. I guess Mom must have sensed that I wasn't very excited 'cause we didn't stay there very long. As we were leaving the store, we ran into Clawdeen Wolf and Draculaura. Mom introduced me to them and said we were shopping for school clothes. Clawdeen looked at the store and started to say something, but Draculaura accidentally hit her with the umbrella she was carrying and said, "Mrs. Stein, if you would like us to show Frankie some of the places we shop, we'd be happy to do that." Fortunately, Mom said yes and mentioned something about finding Dad before he made it to the laboratory supply store. Clawdeen and Draculaura took me around to all the scary cool stores and told me all about Monster High. It was like we had known each other forever. Draculaura is soooooo nice and Clawdeen Wolf is so confident and funny. While we were shopping, I confessed I wasn't sure what kind of styles would look good on me. Draculaura and Clawdeen both started laughing and I thought I'd said something wrong. Then they both put an arm around me and Clawdeen said, "Ghoulfriend, with your figure, you shouldn't be wondering how good a style looks on you, but how bad you'll make it look on anyone else who wears it." Draculaura even invited me to try out for the fearleading squad. I was too excited to tell her I didn't know what that was, but it sounded like fun. By the time Mom and Dad came to find me, I didn't want to leave. I'm so glad I stuck it out and didn't ask Dad to take me home.
August 24th
Didn't see Dad very much today. He's been working on a special project in his lab and he said I'm not allowed to see what it is yet. I asked Mom if I was getting a new sister or brother and she almost choked on the coffinccino she was drinking. "Karloff's crypt, sweetheart, whatever gave you that idea?" I heard Mom telling Dad about it later and it sounded like they were laughing. I wonder if other teenage monsters have parents who do odd things?
August 26th
I got into my first fight with my parents today and they sent me to my room! I couldn't believe it! I must be the only monster that this has ever happened to. So what happened was Clawdeen Wolf and Draculaura called to invite me to a moonlight party on the beach. I said yes without asking Mom and Dad first and I was so excited that I ran upstairs to tell them and they said NO! "We're sorry, dear, but we already have plans to do something as a family. You should have asked us first." I told them that all the monsters that would be in my class at Monster High would be there having a scary good time and that I had already told Clawdeen Wolf and Draculaura that I could go and it just wasn't fair that I wouldn't be able to and then water started running down my cheeks! I didn't know what to do and thought maybe I'd somehow broken my eyes. Dad and Mom gave me a hug, which I didn't want at first, and told me it wasn't my eyes, but my heart that broke a little bit, but it was okay 'cause hearts still work even when they break. Then they told me that the water was tears and that it was very unusual for a monster to be able to cry and that made me even more special. I had to call Clawdeen Wolf and Draculaura back and let them know I couldn't go, but they told me it was okay and that the next time they would tell me ahead of time so I could make sure Mom and Dad didn't have plans. I guess I still have a lot to learn, but at least I've got good parents and friends to help me with the lessons.
August 28th
This morning Dad revealed his special project...a new pet he made just for me! It's really cute and sweet and it's not exactly a dog or a cat or a fish, but more like a combination of everything. Dad told me that he took the best qualities of all the best pets and put them together. It barks like a dog, purrs like a kitten, swims like a fish, has spikes like a dragon, and eats bananas like a monkey. I'm going to call it Watzit. Dad said its pet license is, like, ten pages long and the monster vet wasn't even sure where to begin the examination. I don't care though. Watzit slept at the foot of my bed and purred me to sleep. I love my life.
September 1st
I had to get stitches today. Well, I guess I should really say new stitches. I was throwing a ball for Watzit and I heard rrrrrrripppp as the ball went one way and my arm went the other! I know that sounds terrible, but it didn't really hurt. It was kind of embarrassing though and I was really glad that no one was around to see it. Watzit brought the ball and my arm back and I went inside to see if Dad could fix it. Mom was not very happy with Dad and told him that he needed to work on his knot-tying skills. Dad showed me how to stitch my arm back on and then gave me an emergency sewing kit to carry with me in case it happened when he wasn't around. I really hope this doesn't happen in front of my friends or I'll be mortalfied.
September 6th
I got my first letter in the mail today! It was my class schedule and a note welcoming me to Monster High. I think I'm more nervous now than I was before that first day at The Maul. It's okay though because I know I'm getting ready to start my next great adventure and I just can't wait to get started!
_________________________________________________________________________________
